Cassiodorus' lamp

In de vierde eeuw voor Christus maken Pytheas de jongere, een Griek uit Massalia (Marseille) en Gyptis, een Keltische jonge vrouw uit Carsac (Carcassonne) een gevaarlijke tocht naar het mythische Ultima Thule, ergens in het uiterste noorden van Europa, op zoek naar de bron van het eeuwige licht dat daar te vinden zou zijn.
Duizend jaar later, in de zesde eeuw na Christus, is Cassiodorus, raadsheer van de gotische koning Theodorik, in bezit gekomen van deze geheimzinnige energiebron. Maar raakt hij deze aan het eind van zijn leven ook weer kwijt?
Halverwege de twintigste eeuw lijkt Cas Levendig op het spoor te zijn gekomen van de vindplaats van de maanstenen, die wonderbaarlijke energiedragers. Hij geeft de plek met een bladgoud icoontje aan op de zeventiende-eeuwse kaart van IJsland van de Amsterdamse kartograaf Bleau, die hij in kleur aan het afzetten is.
Lukt het zijn kleinzoon Cas, na de gruwelijke dood van zijn grootvader en na zijn eigen vreselijke ongeluk tijdens de strenge winter van 1963, om deze wetenschap wereldkundig te maken?
Chris de Bont (1951) is historisch geograaf