In de televisieserie Extreme Home Makeover zet Ty Pennington als Grote Timmerman binnen een week een nieuw huis neer voor een ontredderd gezin. De gedachte aan een Business Edition van het populaire programma is verleidelijk, maar voor bedrijven en instellingen die in de problemen zitten, is zo’n quick fix een gevaarlijke illusie.

Toen fotomodel en actrice Elizabeth Hurley in 2000 aan Vogue vertelde hoeveel ze woog, en de volslanke interviewster dat maar weinig vond, sprak ze de beroemde woorden: ‘Ja, maar jij bent een burger (civilian)! Ik zou dat ook wegen als ik een burger was!’ Liz was indertijd vooral bekend als vriendin van acteur Hugh Grant en vanwege de blote jurk die ze droeg bij de première van diens film Four Weddings and A Funeral. Maar het onderscheid tussen celebrities en civilians dat ze maakte, is blijven hangen. Het laat mooi zien dat de celebs in een apart wereldje leven, maar ook dat beroemd zijn een 24-uurs baan is die een bijna militaire discipline vergt.

In onze kenniseconomie woedt alweer een flink aantal jaren een strijd over de plaats van professionals. Onze docenten, verpleegkundigen, adviseurs en journalisten worden van diverse kanten belaagd en hun verweer is wisselend succesvol. In dit deel de belaagde professional. De volgende twee delen gaan over het verweer van de professional en de Rijnlandse heiligverklaring van de vakman.

‘De rollen zijn omgedraaid. Niet langer bepalen fabrikanten wat mensen kopen, maar de consument zelf is de baas… Tot voor kort kon een fabrikant bepalen wat hij in de hoofden van consumenten wilde bereiken, maar dat is niet meer zo. Nu zit de consument aan het stuur… Bedrijven moeten nu op zoek naar wat mensen drijft. En dat is lastig want als je ze vraagt "wat wil je?", krijg je meestal geen antwoord. Het gaat dan ook vaak om het onderbewustzijn van de consument. Als je dat goed in zicht hebt, kun je de juiste positionering van je merk bepalen.’ (NRC Handelsblad 10.1.09.)

A Space Odysseey is een goede film omdat deze het verhaal vertelt van de mens inclusief zijn hulpmiddelen. Zonder zijn stenen, bijlen, speren, wielen, computers is de mens niets. Kubrick was geniaal en had dat door. Zijn boodschap echter is nog steeds niet doorgedrongen bij de meute die keutelt over kenniseconomie, talenten en innovaties. De kennisindicatoren van de samenleving houden te weinig rekening met de systemen en te veel met de mens. Ik zal me nader verklaren.

MBA - Mediocre But Arrogant. Als dit op iemand van toepassing is, dan wel op George W. Bush. Hij was de eerste Amerikaanse president met een MBA-titel. Hoe anders is het leiderschap van Barack Obama. Niet alleen is hij een doener, ook kan hij goed omgaan met culturele verschillen. Een onmisbare kwaliteit in een wereld die steeds meer onderling verweven raakt.

Seth Godin's 2008 titel is 'Tribes We need you to lead us'. Veelschrijver Godin raakt in dit bijzondere boekje één van de kernen van het sociale element van het moderne internet: de rol van de leider van een gemeenschap. Godin constateert dat leiderschap een kernmerk is, waarvan weinig mensen vinden dat ze het hebben! En het daarom niet naar zich toetrekken.Tegelijkertijd verscheen 'Iconoclast', een boek dat aangeeft dat elke gewone man een leider is. Mits je beschikt over moed, sociale vaardigheden en de juiste perceptie.

'Slow Management aflevering 7' is verschenen. Het nummer heeft het thema Tijd. Frederick Taylor bestempelde begin vorige eeuw de factor tijd tot uitgangspunt. Als uitvloeisel van zijn manier van denken worden nog steeds tal van methoden en modellen gebouwd om organisaties te ‘vangen’ in de tijd. Een misvatting, want het leidt tot een verschraalde, door regels afgebakende wereld. In haar jongste nummer stelt Slow Management de vraag: is tijd geld?

Eind mei 2008 schreef de minister-president nog een brief aan de Tweede Kamer over de voortgang van Nederland Kennisland. Zijn tweede Innovatieplatform was inmiddels een jaartje bezig en hij vond het de hoogste tijd een tussentijdse balans op te maken. Hoe goed functioneert onze kenniseconomie, waar vinden we de slagkracht naar de toekomst om welvaart, geluk en gezondheid duurzaam te realiseren? Kortom zitten we op koers met onze kenniseconomie?