Als je denkt dat mensen niet willen veranderen, krijg je vanzelf gelijk.  Antonie van Nistelrooij en Marcel Kuhlmann roepen daarom in Psychologie van veranderen op tot zelfreflectie, het herkennen van gedragspatronen en het ontwikkelen van wat ze generatieve capaciteit noemen.

Waarom lukt het zo vaak niet om afspraken na te komen of plannen écht uit te voeren? Iedereen herkent het: de onafgehandelde klus, de loze belofte, de klant die niet écht geholpen wordt. De laatste domino van Ignace van Doorselaere laat zien waar het misgaat en – belangrijker nog – hoe we de cirkel kunnen doorbreken.

De meeste teams bestaan uit gemotiveerde professionals, maar niet altijd. In Ik kom vandaag niet, want mijn hamster is ziek pakken Bas van Kesteren en Esther Duijts de praktijk direct aan. Ze benoemen elf herkenbare teamuitdagingen en reiken veertien concrete oplossingen aan die je meteen kunt toepassen om teams van ‘ja zeggen’ naar ‘ja doen’ te brengen.

Iedereen die in zorg, onderwijs, welzijn of overheid werkt, kent het dilemma: doen we dit omdat het hoort, of omdat het écht helpt? Juist die vraag maakt het verschil tussen regels volgen en werkelijk bijdragen.

Wie bewaakt de bewaker? Dit dilemma speelt iedere keer dat een Raad van Toezicht haar functioneren evalueert. Als begeleider van ruim 120 zelfevaluaties bij maatschappelijke ondernemingen zag ik hoe groot het verschil is tussen ‘even evalueren’ en een écht leerzaam traject. Met mijn Handboek Zelfevaluatie laat ik zien hoe toezichthouders zelf de regie kunnen pakken over hun professionele ontwikkeling en de kwaliteit van hun toezicht.